عنوان شماره: پائيـز 87 عنوان به فارسی: آناتومی شاخه راجعه عصب مدیان در بیماران با سندرم کارپال تانل ایدیوپاتیک شدید
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 64 تا صفحه: 69
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: آناتومی عصب مدیان ممکن است در بیماران با سندرم کارپال تانل با افراد عادی متفاوت باشد و این مطالعه در جهت کمک به اجتناب از آسیب به عصب در جراحی آزادسازی کارپال تانل طراحی و اجرا شده است.
مواد و روشها: تعداد چهل بیمار که با تشخیص سندرم کارپال تانل ایدیوپاتیک و شدید تحت عمل جراحی آزاد کردن عصب مدیان قرار گرفتند، در این مطالعه گنجانده شدهاند. فاصله بین چین دیستال مچ دست تا محل جدا شدن شاخه راجعه عصب مدیان اندازهگیری شد. آناتومی شاخه راجعه عصب مدیان بررسی شده و مشخص گردید که این شاخه از کدام یک از انواع آناتومیک اکسترالیگامنت، ترانس لیگامنت و یا ساب لیگامنت تبعیت میکند. همینطور دقت شد که شاخه راجعه از کدام قسمت عصب مدیان (طرف اولنار، طرف رادیال و یا پالمار) جدا شده و طی مسیر میکند.
یافتهها: از تعداد 40 بیمـار، سی و هشت نفر زن و دو نفر مرد بودند. میانگین سن بیماران 54 سال (محدودة 37 تا 76 سال) بود. نتایج نوع آناتومیـک عصب راجعه بدین شرح بود: سی و هشت مـورد اکسترالیگامنت و یک مـورد ترانس لیگامنت بوده و یک مورد از نوع ساب لیگامنمت مشاهده شد. در تمـامی مـوارد عصـب راجعه از طرف رادیال عصب مـدیان جـدا شده و طی مسیر میکرد و هیچ مـورد از جدا شـدن عصـب راجعه از طرف اولنـار و یا پالمـار عصب مدیان یافت نشد. میانگین طول فاصله چین دیستال مچ دست تا محل جدا شدن عصب راجعه از عصب مدیان 31 میلیمتـر (محدودة 29 تا 35 میلیمتـر) بود که پروگزیمالتر نسبت به تعیین محل آن با خطوط کاپلان است.
نتیجهگیـری: بر اساس یافتههای این مطالعه، آناتـومی عصب مدیان در بیماران با سندرم کارپال تانل در مقایسه با افراد سالم متفاوت است و جراحان باید در حین عمـل جراحی آزادسازی کارپال تانل این مسئله را مد نظر قرار دهند.
کلمات کلیدی به فارسی: آناتومی، عصب مدیان، سندرم کارپال تانل