عنوان شماره: تابستان 87 عنوان به فارسی: بررسی نتایج درمان جوش نخوردگی* استخوان تیبیا، مقایسة عمل جراحی و کارگذاری دستگاه ایلیزارف و سگمان ترانسفر
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 44 تا صفحه: 49
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: جوش نخوردگی شکستگی تیبیا یکی از معضلات ارتوپدی است که روش‌های گوناگونی جهت درمان آن ذکر شده است که هر کدام معایب و مزایایی دارد. ما به دنبال روش ارجح درمان این عارضه هستیم.
مواد و روش‌ها: 22 مورد جوش نخوردگی تیبیا وارد این مطالعه شدند که عده‌ای سابقة عمل جراحی داشتند و نتیجه نگرفته بودند و عده‌ای نقص استخوانی داشته و دچار جوش نخوردگی تیبیا شده بودند. ابتدا همگی را دبریدمان کامل کردیم و قسمت نکروزه و سکستر و عفونی خارج شد و برای آنها دستگاه ایلیزارف کارگذاری شد و سپس با استئوتومی دور از محل نانیونیون و انجام ترانسپورت قطعه استخوانی سعی در پر کردن محل نقص استخوانی حاصل از دبریدمان کردیم.
یافته‌ها: تمام بیمـاران مـرد بودند و در مـدت مقـرر ترانسپـورت اسختوانیشان انجـام شد و همگـی در نهـایت یونیون پیـدا کردند ولی در 18 مـورد مالیونیون داشتیـم و در14 مـورد در محـل رسیدن دو قطعه نیاز به گـرافت استخـوانی ایلیـاک شد. در هیچ مـوردی قسمت دیستـراکشن استئوژنز محل استئـوتومی مشکل پیدا نکـرد و در تمام مـوارد حرکات مـچ پا به درجات مختلـف کاهش داشـت. در یک مـورد شکستگی مجـدد در محـل یونیـون حاصله داشتیـم. چهار مـورد هم دچـار کوتاهی خفیف (زیر 2 سانتیمتر) شدند.
نتیجه‌گیـری: در کل با توجه به ایجاد یونیون در تمام موارد و کم بودن شدت عوارض مثل مالیونیون و یا کاهش حرکات مچ پا که مانعی برای زندگی روز مره نبودند به نظر می‌رسد که روش ایلیزارف و سگمان ترانسفر روش مطلوبی جهت درمان نانیونیون ساق باشد و قابلیت اجرایی آن زیاد و موربیدیتی آن کم است.
