عنوان شماره: بهار ۹۸ عنوان به فارسی: استفاده از بیومتریال کربنی در دریچه های مکانیکی قلب
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 100 تا صفحه: 109
خلاصه به فارسی: پیشرفت¬های حاصل شده در فن آوری سنتز مواد پیشرفته سبب شده است، حوزه¬های جدید و رو به گسترشی از انواع کربن ظهـور پیدا کند. در اواخر دهده 1960 میلادی، همـکاری Jack C Bokres و Vincent Gott سبب توسعه کربن پیرولیـت شد.
کربن پیرولیـت از خون سازگاری و مقـاومت سایشی خوبی برخوردار بوده لذا جایگزین مواد فلـزی در دریچه¬های مصنوعی قلب شد. در 1990 نمونه جدید کربن پیرولیت بستر سیال به نام ON-X اختراع شد. کربن دارای چند آلوتروپی است. کربن پیرولیتی ساختاری شبه بلوری دارد. این کربن در اثر تجزیه حرارتی مواد هیـدروکربنی مایع یا گازی به وجـود می¬آید. تافنس کربن LTI، 25 برابر آلومینا است. کربن LTI به دلیل برخورداری از مجموعه¬ای از خواص همچون خون سازگاری، خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوب و دوام مناسب، یکی از موفق¬ترین بیومتریال از نظر کاربرد و عملکرد به شمار می¬رود. از نظر بلورشناختی، در خصوص شروع ترک خستگی که در فلزات اتفاق می¬افتد در کربن LTI وجود ندارد و در صورتی که اجزای کربنی دریچه مکانیکی قلب به درستی طراحی و ساخته شده باشند و هیچگونه آسیب از خارج به آنها وارد نشود، دچار خستگی نخواهند شد. لازم به ذکر است از 4 میلیون ایمپلنت کاشته شده فقط 60 مورد دچار شکست شده¬اند. پس می-توان از شکست خستگی این ماده صرف نظر کرد.