Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
jalali
1395
8
1
gregorian
2016
10
22
24
3
online
1
fulltext
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
اثربخشی امید درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری و امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان
The Effectiveness of Group Hope Therapy on Increasing the Resiliency and Hope of Life in Women with Breast Cancer
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی امید درمانی گروهی بر تاب¬آوری و امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.
مواد و روشها: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه¬کننده به کلینیک پستان درمانگاه شهید مطهری شهر شیراز در نیمه دوم سال 1394 بود و نمونه آماری پژوهش را دو گروه 15 نفری در غالب گروه کنترل و آزمایش تشکیل می¬دادند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه تاب¬آوری کانر و دویدسون (2003)، پرسشنامه امید اسنایدر (1991) و بسته آموزشی امید درمانی اسنایدر بود. به منظور اجرای پژوهش ابتدا پرسشنامه تاب¬آوری و امید به زندگی بر روی بیمارن مبتلا به سرطان پستان در گروه کنترل و آزمایش اجرا و سپس به گروه آزمایش برنامه امید درمانی 8
جلسه¬ای، هر جلسه 90 دقیقه داده شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. پس از آموزش نیز دوباره پرسشنامه تاب¬آوری و امید به زندگی بر روی دو گروه اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده¬ها از آزمون تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.
یافتهها: یافته¬ها نشان داد که امید درمانی گروهی قادر به تأثیرگذاری معناداری بر تاب¬آوری و امید به زندگی بیماران است.
نتیجهگیـری: نتایج بیانگر این موضوع بود که به منظور بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان، ارائه خدمات آموزشی و برنامه¬های ارتقاء دهنده امید می¬تواند اثرات مفیدی داشته باشد.
Introduction & Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of group hope therapy on increasing the resiliency and hope of life in with breast cancer.
Materials & Methods: This study was conducted by quasi-experimental method. The population included all women breast cancer inpatient in Shiraz Motahari hospital, and the sample consisted of 30 participants in a control group and experimental groups, who were selected by convenience sampling. For measuring variables Connor and Davidson resiliency questionnaire (2003), Snyder hope scale (1991) and hope therapy training package was used. To analysis of data univariate and multivariate analysis of covariance was used. Data was analyzed by SPSS 21.
Results: The results showed that group hope therapy can increasing the resiliency and hope of life in women with breast cancer.
Conclusions: To improve cancer patients’ quality of life, presenting educational services and hope promoting program can be effective.
امید درمانی، تاب آوری، امید به زندگی
Hope Therapy, Resiliency, Hope of Life
60
68
لیلا
رزمی
No
دکتر ساره
بهزادی پور
sarebehzadi@gmail.com
No
دکتر صدیقه
طهماسبی
No