عنوان شماره: پاییز 91 عنوان به فارسی: بررسی نتایج درمان جراحی شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو در کودکان (بررسی 26 بیمار)
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 1 تا صفحه: 5
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: پس از شکستگی‌های سوپراکوندیلار، شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو شایعترین نوع شکستگی آرنج در کودکان بوده و در صورت جابجایی درمان استاندارد آن جااندازی باز و ثابت کردن داخلی است. این مطالعه با هدف بررسی نتایج درمان جراحی شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو در کودکان انجام شده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 26 کودک 14-2 ساله مبتلا به شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو که طی سال‌های 86-1383 تحت عمل جراحی قرار گرفتند، طبق معیارهای ورود به مطالعه وارد شدند. اطلاعات جمعیتی و اطلاعات مربوط به نوع شکستگی، تکنیک جراحی، زمان بین ضربه و جراحی و وجود هرگونه عارضه جمع‌آوری شد. در آخرین پیگیری بیماران از نظر دامنه حرکت آرنج، راستای اندام و وجود بد شکلی بررسی شدند. بررسی رادیوگـرافی از نظر کیفیت جوش خوردن و وجود بد شکلی انجام شد. از آزمون کای اسکوار و فیشر برای تحلیل اطلاعات استفاده شد.
یافته‌ها: همه موارد مورد بررسی از نوع Milch II بودند. در 46% موارد جراحی در طی24 ساعت و در 54% موارد پس از 24 ساعت از بروز حادثه صورت پذیرفته بود. ارتباط معناداری بین فاصله زمانی جراحی از زمان بروز حادثه وجود نداشت P=0.085)). در 4/15% موارد محدودیت حرکتی و در 7/7% بد شکلی آرنج دیده شد. هیچ موردی از جوش نخوردن یا بدجوش خوردگی وجود نداشت. در رادیوگرافی آخرین پیگیری در 3 بیمار (5/11%)، تشکیل خار در سمت خارج آرنج دیده شد.
نتیجه‌گیـری: جااندازی باز و ثابت کردن داخلی روش ایمن و مناسب در درمان شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو با جابجایی بوده و جااندازی آناتومیک صحیح و حفظ ثبات مهمترین عامل در تعیین نتایج درمانی است. فاصله زمانی بین ضربه و جراحی تأثیری در نتایج درمان و ایجاد عوارض نداشت.
کلمات کلیدی به فارسی: شکستگی کوندیل، جراحی، کودکان
