عنوان شماره: تابستان 1401 عنوان به فارسی: به یاد استاد علم و اخلاق: دکتر محمد خازنی فر
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 98 تا صفحه: 99
خلاصه به فارسی: مرحوم استاد دکتر محمد خازنی فر، استاد مسلم در ارتوپدی، یار دیرین و عضو هیأت امناء جامعه جراحان ایران در سال 1312 در محله سنگلج تهران متولد شدند.
پس از طی تحصیلات ابتدائی و متوسطه در رشته¬های بیولوژی و روان شناسی موفق به اخذ لیسانس از دانشگاه تهران گردیدند.
از سال 1324 در دبیرستان¬های شیراز علوم طبیعی را به مدت 5 سال تدریس می¬کردند.
همزمان با آقای دکتر منصور طریقتی پس از موفقیت در کنکور مربوطه، که یک سال بعد از ورود اینجانب به دانشکده پزشکی بود در کنکور مربوطه شرکت نموده و وارد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گردیدند و پس از اخذ دکترای خود به مدت یکسال و نیم نیز با سمت رزیدنت جراحی عمومی مشغول بودند و قرار بود برای اخذ تخصص به آمریکا مسافرت نمایند. تصادفاً مستر بلندل جونز به بیمارستان نمازی شیراز آمدند و چند هفته¬ای جراحی ارتوپدی انجام می¬دادند و دکتر خازنی فر توانست توجه دکتر جونز را جلب نماید و به ایشان پیشنهاد نمود که در انگلستان در بخش ایشان تخصص¬های ارتوپدی را شروع نمایند. مدت 5 سال در انگلستان در بخش¬های مختلف ارتوپدی تحصیل و دیپلم تخصصی را از انگلستان دریافت نمودند.
ایشان در سال 1352 به دعوت دانشگاه شیراز به ایران بازگشتند و در بیمارستان نمازی شیراز مشغول بکار شدند. بعلت علاقه شدید به ارتوپدی اطفال یک دوره دیگر در انگلستان ارتوپدی اطفال را آموزش دیدند و بنا به دعوت دکتر شیخ اسلام زاده که استاد قدیم ارتوپدی و وزیر وقت بهداری کشور بودند به ایران بازگشتند و ارائه خدمت در ارتوپدی اطفال به ایشان موکول گردید.
در سال 1356 بعنوان پزشک میهمان به بیمارستان آراد وارد شدند.
با همکاری با دکتر امامی اهری در درمان مصدومین جنگ ایران و عراق در بیمارستان فیروزگر سهم به سزایی داشتند و در بیمارستان آراد بعنوان پزشک میهمان نیز فعالیت درمانی خود را شروع نمودند و طی زمان بالاخره سهام بیمارستان در اختیارشان قرار گرفت.
دکتر خازنی فر، انسانی صبور بود هنگام صحبت با همکاران و بیماران به دقت گوش فرا می¬داد و سخنان کسی را قطع نمی-نمود.
در ارائه کمک به جراحان دیگر که نیاز به کمک مشترک داشتند، هیچگاه کوتاهی نمی¬کرد.
متأسفانه مشکل کلیه ایشان، که نیاز به هفته¬ای سه روز دیالیز داشت، منجر به توقف فعالیت در اطاق عمل گشت ولی کمک-های فکری ایشان به سایر همکاران کماکان ادامه داشت.
بنده شاهد درگذشت غمناک ایشان در CCU بودم و صمیمانه به همسر گرامی، سوزان عزیز و سامان عزیز پسر ایشان تسلیت عرض می¬نمایم.
