عنوان شماره: تابستان 93 عنوان به فارسی: بررسی مقایسه¬ای عوارض و نتایج دو روش جراحی مک وی به همراه تعبیه مش و باسینی با مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهدای تجریش تهران
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 53 تا صفحه: 59
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: روش انتخابی برای ترمیم فتق¬های اینگوینال از موضوعات مورد بحث در طب جراحی می¬باشد و در این میان شناخت کارآیی و عوارض هر یک از روش¬ها به ویژه در مقایسه با هم می¬تواند کمک¬کننده باشد. بر همین اساس در این مطالعه به بررسی نتایج و عوارض روش¬های باسینی و مک وی هر دو با تعبیه مش در مبتلایان به فتق اینگوینال پرداختیم.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 200 بیمار کاندید جراحی فتق اینگوینال مورد بررسی قرار گرفتند و با متـد Block Randomization به صورت تصادفی در یکی دو گروه تحت جراحی با روش مک وی با مش یا باسینی با مش قرار گـرفتند که اعمال جراحی به صورت استاندارد انجـام می¬شد و تنها تغییر تعبیه یک مش پرولیـن با ابعاد 11 در 6 سانتیمتر بود. بیماران پس از جـراحی از نظر عـوارضی مانند سروما و همـاتوم و ... و نیز درد زودرس و دیررس بعـد از عمل و همچنیـن مدت زمان بازگشت به کار به مـدت 12 ماه پیگیـری شدند. از آزمـون¬های فیشر و کای اسکـوار برای مقـایسه نسبت¬ها و از آزمـون Repeated-Measure Anova برای مقایسه اندازه¬های مکرر که دارای ماهیت کمی بودند، استفـاده گـردید و سطـح معناداری 05/0 محسوب شد.
یافتهها: فراوانی عوارض در روش باسینی در مورد اکثر موارد تفاوت معنا داری با روش مک وی نداشت (P > 0.05). فراوانی عود در گـروه باسینی با مش 2 مورد معادل 9/2 درصد بود و در گروه مک وی 1 نفر معادل 1% عود وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را بین دو گروه نشان نمی¬داد (P=0.569). میانگین تعداد روزهایی که بیماران پیش از بازگشت به کار استراحت کرده بودند، در گـروه باسینی 8/13 روز و در گروه مک وی 1/14 روز بود که تفاوت آماری معناداری را بین دو گروه مذکور نشان نمی-داد (P=0.826). میانگین شدت درد در فاز اولیه پس از عمل در گروه باسینی 4/4 و در گروه مک وی 2/4 بود که اختلاف آماری معناداری را بین دو گروه نشان نمی¬داد (P=0.892). در پیگیری طولانی مدت یک ساله درد به صورت کلی در 24 نفر معادل 3/34 درصد در گروه باسینی و 10 نفر معادل 10 درصد در گروه مک وی وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را بین دو گروه نشان می¬داد (P=0.001) و میانگین شدت درد پس از یک سال در گروه باسینی 1/2 و در گروه مک وی 9/1 بود که اختلاف آماری معناداری را بین دو گروه نشان نمی¬داد (P=0.874).
نتیجهگیـری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می¬شود که هر دو روش مک وی و باسینی در صورت استفاده از مش در طی ترمیم می¬توانند کارآیی خوبی داشته و عوارض و عود و درد پس از عمل در آنها مشابه و در حد قابل قبول می¬باشد.
کلمات کلیدی به فارسی: فتق اینگوینال، باسینی، مک وی، مش