عنوان شماره: پاییز 88 عنوان به فارسی: مقایسة نتایج سه روش جراحی آرتروپلاستی در بیماران مبتلا به آنکیلوز مفصل تمپورومندیبولار
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 26 تا صفحه: 31
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: آنکیلـوز مفصل تمپـورومندیبولار [Temporomandibular (TMJ)] علاوه بر محـدودیت باز شدن دهـان باعث بهداشـت ضعیف دهان، آبسة دندان و ایجـاد دفـرمیتی و غیـرقرینگی در ناحیة صورت میشود. علیـرغم اینکه در رابطه با کارایی روشهای مختلف آرتـروپلاستی TMJ تحقیقـات متعـددی انجـام شـده اسـت، ولی کمـاکان در مـورد بهتـرین روش ترمیـم آنکیلوز TMJ اختـلاف نظر وجـود دارد. هـدف از انجـام این مطالعـه، مقایسـه سه روش جـراحی استفـاده از گـرافت کـوستوکنـدرال )] (CCG [Costo-Chondral Graft،گرافت با استفاده از فاسیای تمپـورال وگرافت با به کارگیری پروتز سیلیکون در درمان آنکیلوز مفصل تمپورومندیبولار میباشد.
مواد و روشها: طی سالهای 1376 الی 1386 تعداد 34 بیمار که با تشخیص آنکیلوز TMJ در بیمارستان حضرت فاطمه (س) بستری شده و تحت جراحی آرتروپلاستی Interpositional Gap قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. از این تعداد 10 بیمار با روش CCG، 10 بیمار با روش اینترپوزیشن با پروتز سیلیکون و 14 بیمار با روش آرتروپلاستی با فاسیای تمپورال تحت جراحی آرتروپلاستی قرار گرفتند. نتایج سه روش فوق پس از پیگیری حداقل 7 ماهه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. جهت مقایسة نتایج جراحی در گـروههای مختلف بیماران (دادههای کیفی - اسمی دوحالته) از آزمون کایاسکور استفاده شد.
یافتهها: شایعترین علت آنکیلوز در مطالعة حاضر تروما (9/52%) بوده است. 19 بیمار عمل جراحی دو طرفه داشتهاند که در 12 بیمار (2/63%) عمل جراحی با شکست و در 7 بیمار (8/36%) با موفقیت همراه بوده است. در مجموع 29 بیمار از فیزیوتراپی استفاده کردهاند، که از این تعداد در 12 بیمار (4/41% ) عمل جراحی با شکست و در 17 بیمار (6/58%) با موفقیت همراه بوده است. 5 بیمار نیز بدون فیزیوتراپی پیگیری شدهاند که از این تعداد، نتیجة درمان در 4 بیمار (80%) با شکست و در یک بیمار (20%) با موفقیت همراه بوده است.
نتیجهگیـری: در مقایسة نتایج اعمال جراحی یکطرفه و دو طرفه موفقیت عمل جراحی یک طرفه بصورت معنیداری بیشتر بوده است (P = 0.03)، در حالیکه بطور کلی میزان موفقیت سه روش جراحی مذکور یکسان بوده و مقایسة نتایج اعمال جراحی با یا بدون فیزیوتراپی نیز بیانگر تفاوت معنیدار آماری بین گروهها نبوده