عنوان شماره: بهار 92 عنوان به فارسی: بررسی نتایج رادیوگرافیک استئوتومی باز پروگزیمال تیبیا
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 43 تا صفحه: 49
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: استئوتومی عمل کلاسیک برای درمان بیماران مبتلا به استئوارتریت دژنراتیو اولیه و اصلاح دفورمیتی آن است. با توجه به اینکه درمانهای مختلفـی برای اصلاح ژنوواروم وجود دارد، ارزیابیهای دقیق قبل از عمل و مقایسه آن با اندازههای پس از عمل نقش مهـمی در تعیین مـوفقیت عمل و پیگیـری بیماران دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات رادیولوژیک در این دسته از بیماران است.
مواد و روشها: در یک مطالعه Case Series در بازه زمانی 1383 تا 1389 در بیمارستان مبتلایان به استئوآرتریت علامتدار کمپارتمان داخلی زانو با زمینه بدشکلی واروس زانو که تحت عمل استئوتومی تیبیا با گوه باز قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند و با استفاده ازرادیوگرافی رخ ایستاده از کل اندام و رادیوگرافی لترال شاخصهای امتداد اندام قبل و بعد از عمل مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: در مجموع 29 بیمار، 36 زانو وارد مطالعه شدند، از این تعداد 14 نفر از آنها زن و 15 نفر مرد بودند. سن تمام بیماران کمتر از 50 سال بود (64/27±88/10). در آنالیز چند متغبره انجام شده متغییر شیب خلفی تیبیا و میزان آرتروز بعد از عمل جراحی افزایش یافته بود. ایندکس Insall-Salvatiو ایندکس Blackburn-Peel در تمام بیماران تغییری پیدا نکرده بود. دو مورد از بیماران به علت دفورمیتی همزمان در دیستال فمور اصلاح کامل پیدا نکردند. 3 مورد از بیماران به علت اشکال در تکنیک عمل جراحی باعث شکستگی در پلاتو لترال حین عمل جراحی شدند که علت عدم جابجایی زیاد با درمان غیر جراحی در طول پیگیریها بهبودی کامل پیدا نمودند.
نتیجهگیـری: استئوتومی به روش باز میتواند نتایج رضایت بخشی در یافتههای رادیولوژیک بیماران مبتلا به استئوارتریت دژنراتیو اولیه و اصلاح دفورمیتی آنها داشته باشد. جهت دستیابی به نتایج خوب انتخاب صحیح بیماران و ارزیابی دقیق قبل از عمل جراحی نیاز میباشد.
کلمات کلیدی به فارسی: استئوتومی، تیبیا، شاخصهای رادیولوژیک