عنوان شماره: بهار 1401 عنوان به فارسی: بررسی مقایسه¬ای رویکرد جراحی قدامی در برابر خلفی در مبتلایان به اسپوندیلوز گردنی دارای اندیکاسیون هر دو رویکرد بر اساس کرایتریای بنزل
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 29 تا صفحه: 43
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: اسپوندیلـوز گـردنی روند پاتولوژیک پیشـرونده¬ای است که ثانویه به فشار و کشش¬های بیومکانیکال اتفاق می-افتد. اسپوندیلوزیس به عنوان شایعترین علت میلوپاتی گردنی در افراد بالای 55 سال شناخته شده است. در بیماران لوردوتیکی که فشار از قدام و یا قدام و خلف در کمتر از سه سطح دارند، هم می¬توان رویکرد قدامی و هم رویکرد خلفی را جهت جراحی انتخاب نمود. هدف از این مطالعه مقایسه رویکرد جراحی قدامی در برابر خلفی در مبتلایان به اسپوندیلوز گردنی دارای اندیکاسیون هر دو رویکرد بر اساس کرایتریای بنزل برای انتخاب روش جراحی بهینه در این بیماران می¬باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی غیرتصادفی شده و در بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه
جراحی مغز و اعصاب مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) در بین سال¬های 1397 تا 1399 انجام شد. بیماران تحت ارزیابی از نظر تعیین نمره مقیاس¬های SF-36 (ویر، 1992) و mJOA (بنزل، 1991( و Nurick (نوریک، 1972) قرار گرفتند. سپس براساس تشخیص جراح به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت جراحی لامینکتومی خلفی و گروه دوم تحت کورپکتومی و یا دیسککتومی و تعبیه کیج همراه با گرافت بین جسم مهره¬ای قرار گرفتند. لازم به ذکر است که تمام جراحی¬ها توسط یک تیم جراحی صورت گرفت و بیماران پس از ترخیص تحت پیگیری 5/4 و ۹ ماهه جهت تعیین مجدد نمره هر سه مقیاس قرارگرفته و اطلاعات به دست آمده به روش تحلیل واریانس داده¬های مکرر تحت آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه 120 بیمار با میانگین (± انحراف معیار) سنی (41/2) 1/61 سال که 63 مرد (5/52%) و 57 زن (5/47%) بودند، بررسی شدند. 60 بیمار با رویکرد قدامی و 60 بیمار با رویکرد خلفی جراحی شدند. بین دو گروه پیش از جراحی از نظر سنی (053/0P = )، جنسیت (361/0P = )، مدت زمان علامت¬دار بودن (075/0P = )، درجه لوردوزیس (052/0P = ) و مقدار مطلق قطر قدامی - خلفی کانال (603/0P = ) تفاوت معناداری وجود نداشت. میانگین SF-36 به طور معناداری در گروه رویکرد قدامی بیشتر از خلفی در پیگیری¬های 5/4 ماه (001/0P = ) و 9 ماه (001/0P = ) بود. میانگین mJOA به طور معناداری در گروه رویکرد قدامی بیشتر از خلفی در پیگیری¬های 5/4 ماه (002/0P = ) و 9 ماه (001/0P = ) بود. میانگین نمـره Nurick پیش از جـراحی و در پیگیری¬های 5/4 ماه (745/0P = ) و 9 ماه (909/0P = ) بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت.
نتیجه‌گیـری: نتایج حاصل از این مطالعه در مجموع نشان داد که هر دو رویکرد قدامی و خلفی در پیگیری موجب بهبود وضعیت بیماران می¬شوند، اما در بیماران با رویکرد قدامی رضایتمندی پس از عمل جراحی بیشتر است.
