عنوان شماره: پاییز 90 عنوان به فارسی: مقایسه سه روش آمادگی روده‌ای پلی اتیلن گلیکول خوراکی، تنقیه با محلول نمکی و روش بدون آمادگی قبل از اعمال جراحی آنورکتال (هموروئید و فیستول)
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 15 تا صفحه: 19
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: آمادگی مکانیکی روده‌ای قبل ازاعمال جراحی کولورکتال بطور روتین جهت کاهش عوارض عفونی انجام می‌شود. جراحی‌های آنورکتال نیز از شایعترین اعمال جراحی عمومی است و اتفاق نظر در مورد یک روش آمادگی قبل از عمل با کارائی بهتر و عوارض عفونی کمتر لازم می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه سه روش آمادگی روده‌ای پلی‌اتیلن گلیکول خوراکی، تنقیه با محلول نمکی و روش بدون آمادگی قبل از اعمال جراحی آنورکتال (هموروئیدو فیستول) می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمائی بالینی تصادفی 150 نفر از بیمارانی که جهت عمل هموروئید و فیستول در مرکز جراحی بیمارستان لقمان حکیم بستری بودند، در سه گروه 50 نفره دریافت کننده آمادگی روده‌ای با پلی‌اتیلن گلیکول (گروه 1)، تنقیه با محلول نمکی (گروه 2) و گروه بدون آمادگی (گروه 3) مورد بررسی قرار گرفتند. سپس رضایتمندی جراح از محیط عمل، میزان درد پس از اولین اجابت مزاج و عوارض عفونی پس ازعمل براساس تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS16 و آزمون‌های ANOVA و کای دو آنالیز و ثبت گردید.
یافته‌ها: توزیع سنی، جنسی و نوع عمل در سه گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود. رضایتمندی جراح از تمیزی فیلد عمل در گروه اول 26% در گروه دوم 28% در گروه سوم همه جراحان از فیلد عمل ناراضی بودند که اختلاف سه گروه از نظر آماری معنی‌دار است (P
کلمات کلیدی به فارسی: آمادگی مکانیکی روده‌ای، پلی اتیلن گلیکول، تنقیه با محلول نمکی
