نام كاربري
كلمه ورود
درخواست عضویت
کلمه ورود را فراموش کرده ام

صاحب امتیاز:جامعه جراحان ایران
مدیر مسئول:دکتر ایرج فاضل
سردبیر: دکتر سید عباس میرمالک
مدیر اجرایی:

آدرس:تهران، میدان هروی، خیابان وفامنش، کوچه جمالی غربی (گیتی)، پلاک 65-
کد پستی:1668753963
تلفن:26755411
دورنگار:26912113
پست الکترونیک:info@ijs.ir

صفحه نخست :: بخش مدیریت نشریهصفحه قبل

عنوان شماره: تابستان 92
عنوان به فارسی: بررسی نتایج و عوارض روش‌های باسینی، لیختن‌اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهداء تجریش تهران

فایل PDF این مقاله:
از صفحه: 20 تا صفحه: 28      

خلاصه به فارسی:
زمینه و هدف: فتق اینگوینال از شایعترین بیماری‌هایی است که یک جراح در طول دوران طبابت خود با آن مواجه می‌شود. روش‌های متعددی برای ترمیم فتق اینگوینال به کار می‌روند، با این حال هیچ یک از این روش‌ها تا کنون به عنوان روش ارجح و برتر معرفی نشده‌اند. در این مطالعه ما به بررسی و مقایسه عود و عوارض روش‌های لیختن‌اشتاین و باسینی و نیز روش باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال پرداخته‌ایم. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت تحلیلی آینده‌نگر انجام شده است. 246 بیمار که به دلیل فتق اینگوینال به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده بودند به صورت اتفاقی به سه گروه تقسیم شدند. فتق‌های دوطرفه یا عودکرده از مطالعه خارج شدند. 25 بیمار نیز با توجه به عدم امکان پیگیری از تحقیق خارج گردیدند. نهایتاً 78 بیمار به روش باسینی، 70 بیمار به روش باسینی به همراه تعبیه مش و 73 بیمار نیز به روش لیختن‌اشتاین عمل شدند و به مدت 12 ماه از نظر ایجاد عوارض و نیز عود فتق تحت پیگیری قرار گرفتند. برای متغیرهای کیفی فراوانی و درصد و برای متغیرهای کمی میانگین و انحراف معیار محاسبه شد. برای آزمون فرضیات از آزمون Chi square و T test وOne Way Onova استفاده گردید. در این مطالعه P < 0.05 معنی‌دار در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: در 24 ساعت اول پس از جراحی بین سه گروه مورد مطالعه از نظر میزان درد تفاوت معنی‌دار وجود نداشت، اما یک ماه پس از جراحی میزان درد در گروه باسینی به همراه مش واضحاً بیشتر از دو گروه دیگر بود که این تفاوت 3 ماه و 12 ماه پس از جراحی نیز باقی مانده بود. همچنین میزان درد در گروه باسینی یک ماه و سه ماه پس از جراحی از گروه لیختن‌اشتاین کمتر بود با این حال پس از گذشت 12 ماه میزان درد بین دو گروه باسینی و لیختن‌اشتاین همسان شد. از نظر ایجاد هماتوم و سروما در محل جراحی و نیز اورکیت ایسکمیک تفاوتی بین سه گروه مورد مطالعه دیده نشد. میزان عود نیز در هر سه روش مشابه بود. نتیجه‌گیـری: هر دو روش باسینی و لیختن‌اشتاین عوارض و نیز عود تقریباً یکسان دارند. با این حال با توجه به کم هزینه‌تر بودن باسینی، این روش ممکن است جهت ترمیم فتق اینگوینال درکشورهای کمتر توسعه یافته مناسب‌تر باشد. استفاده از روش باسینی به همراه تعبیه مش توسط پژوهشگر توصیه نمی‌گردد، چرا که درد مزمن بیشتری نسبت به سایر روش‌ها ایجاد کرده و میزان عود آن با سایر روش‌ها یکسان است، همچنین هزینه جراحی با این روش بیشتر می‌باشد.


کلمات کلیدی به فارسی:
فتق اینگوینال، باسینی، لیختن‌اشتاین، مش، عوارض، عود


نویسندگان این مقاله:
دکتر جلال الدین خوشنویسنویسنده اصلی
دکتر هاتف زیرک‌زادهنویسنده فرعیhtfzrk@yahoo.com
دکتر مهتاب فلاحنویسنده فرعی




بالای صفحه
صفحه اصلی  |  تماس با ما  |  آرشیو مجله  |  نقشه سایت  |  عضویت  |  ارسال مقاله  |  پیگیری مقاله

استفاده از مطالب این سایت با ذکر نام سایت مجاز می باشد   -   Copyright © 2007, 2009 - Last Update 5-11-2009
Powered By www.itpco.net    www.itpco.ir
( ITPCO ) شرکت توسعه انفورماتیک ایران
تولید کننده سیستم های تخصصی مدیریت نشریات و همایش ها و مورد تائید کمیسیون نظارت بر نشریات پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور