نام كاربري
كلمه ورود
درخواست عضویت
کلمه ورود را فراموش کرده ام

صاحب امتیاز:جامعه جراحان ایران
مدیر مسئول:دکتر ایرج فاضل
سردبیر: دکتر سید عباس میرمالک
مدیر اجرایی:

آدرس:تهران، میدان هروی، خیابان وفامنش، کوچه جمالی غربی (گیتی)، پلاک 65-
کد پستی:1668753963
تلفن:26755411
دورنگار:26912113
پست الکترونیک:info@ijs.ir

صفحه نخست :: بخش مدیریت نشریهصفحه قبل

عنوان شماره: تابستان 1401
عنوان به فارسی: ساخت اتصالات اسکلتی – عضلانی با استفاده از نانو کامپوزیت های پلیمری زیست تخریب پذیر

فایل PDF این مقاله:
از صفحه: 48 تا صفحه: 59      

خلاصه به فارسی:
زمینه و هدف: قطعات تثبیت کننده¬ شکستگی و کاشتنی¬ها از جمله وسایل پرکاربرد در اعمال جراحی ارتوپدی و هم چنین دندان پزشکی می¬باشد. استفاده از تثبیت کننده¬های فلزی بسیار شایع است که نیاز به جراحی دوم جهت خروج کاشتنی از بدن را به بیمار تحمیل می¬کند. یکی از کاشتنی¬های بسیار رایج، پیچ اینترفرانس است که در بسیاری از صدمات استخوانی مورد استفاده قرار می-گیرد. لذا هدف از انجام این پژوهش دستیابی به یک نمونه بهینه برای استفاده به عنوان پیچ اینترفرانس می¬باشد و برای این منظور نانوکامپوزیت‌‌ها با درصدهای مختلف نانومواد ساخته شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت یک مطالعه پژوهشی انجام شد و 9 نمونه ساخته شد و مورد بررسی قـرار گرفت. به این منظـور، ابتدا دستـگاه تزریق پلاستیک دستی، برای تولید نمونه¬ها در ابعاد آزمایشگاهی ساخته شد. برای ساخت نمونه¬ها از پلیمر پلی (ال) لاکتیک اسید، تقویت کننده نانوهیدروکسی آپاتیت و پلی اتیلن گلایکول به عنـوان نرم کننده استفاده شد. نانوکامپوزیت‌های ساخته شده در این مطالعه با ترکیب دو روش ریخته¬گری با حلال و شکل¬دهی مـذاب ساخته شدند. آزمون¬های کشش، میکـروسکوپ الکترونی روبشی، آزمون رئولوژی، بررسی زیست تخـریب پذیری و زیست فعالی بر روی نمونه¬ها انجام گرفت. داده¬ها به صورت میانگین ± انحـراف معیار (MEAN±SD) به دست آمده و برای تحلیل آماری از نرم افزار SPSS (ویرایش 16) استفاده گردید و از آزمون آماری واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد، سطح معنی¬دار بودن اختلافات با 005/0> P محاسبه گردید. یافته‌ها: مشخص شد که افزودن همزمان نانوهیدروکسی آپاتیت و پلی اتیلن گلایکول باعث افزایش استحکام و درصد افزایش طول نمونه¬ها گردید. مدول یانگ نمونه بهینه 912/43 ± 93/589 مگا پاسکال بود و مدول یانگ ماتریس پلیمری 421/48 ± 4/615 بود. با اینکه ماتریس پلیمری دارای مدول یانگ بالاتری است، اما با توجه به شکنندگی ذاتیش برای استفاده در مناطقی که تحت بارگذاری هستند مناسب نمی¬باشد و همچنین زیست فعالی کمی دارد. میزان افزایش طول تا شکست نمونه بهینه 731/2 ± 39/13 و برای ماتریس پلیمری 348/1 ± 01/11 بود. نتیجه‌گیـری: یافته¬های به دست آمده از این پژوهش نشان داد که نمونه مطلوب این مطالعه (۱۰۵۱) با ۱ درصد هیدروکسی آپاتیت و ۵ درصد پلی اتیلنن گلیکول مــی¬باشد. چرا که بیشترین میزان درصد ازدیاد طول و کمترین میزان شکنندگی را دارد و می-تواند یک فرمول بهینه برای پیچ اینترفرانس زیست تخریب¬پذیر باشد.


کلمات کلیدی به فارسی:
پیچ اینترفرانس، زیست تخریب پذیر، پلی لاکتیک اسید، پلی اتیلن گلیکول، نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت


نویسندگان این مقاله:
صادق امیری مقدمنویسنده اصلی
فرناز دهقانی فیروزآبادینویسنده فرعی
دکتر احمد رمضانی سعادت آبادینویسنده فرعیramazani@sharif.edu
دکتر محمد کاظم امامی میبدینویسنده فرعی




بالای صفحه
صفحه اصلی  |  تماس با ما  |  آرشیو مجله  |  نقشه سایت  |  عضویت  |  ارسال مقاله  |  پیگیری مقاله

استفاده از مطالب این سایت با ذکر نام سایت مجاز می باشد   -   Copyright © 2007, 2009 - Last Update 5-11-2009
Powered By www.itpco.net    www.itpco.ir
( ITPCO ) شرکت توسعه انفورماتیک ایران
تولید کننده سیستم های تخصصی مدیریت نشریات و همایش ها و مورد تائید کمیسیون نظارت بر نشریات پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور