عنوان شماره: تابستان 90 عنوان به فارسی: بررسی 53 بیمار مبتلا به تیموما در یک مرکز، دموگرافی، درمان، پیش‌آگهی و نتایج
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 46 تا صفحه: 51
خلاصه به فارسی: زمینه و هدف: اگرچه تیموما جزء تومورهای شایع نیست، ولی این تومور از شایعترین نئوپلاسم‌های درگیر‌کننده مدیاستن است. روش درمان تیمـوما و نتایج درمان و پیش‌آگاهی انواع مختلف این تومور مورد اختلاف نظر است. در ایران مطالعات محدودی در این زمینه انجـام شده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه گذشته‌نگر مشخصات دموگرافیک و کلینیکی و پاتولوژیک 53 بیمار مبتلا به تیموما بررسی شد و نیز میزان بقاء عمـر بدون وجود بیماری[Progression Free Survival (PFS)] در مراحل مختلف پیشرفت بیمـاری ارزیابی شد. تحلیل بقاء براساس منحنی کاپلان مایر رسم شد. میـزان بقاء براساسPFS به معنای فاصله زمانی بین تشخیص بیماری تا زمان عـود بیماری یا مرگ تعـریف شده است و توسط تست LOG-RANK وجود تفاوت بین دو گروه از بیماران با بیماری مهاجم و غیرمهاجم بررسی گردیده است.
یافته‌ها: 32 نفر مرد و 21 نفر زن با متوسط سن 43 سال (17 - 75 سال) بودند. شایعترین علائم بالینی شامل سرفه (4/43%)، تنگی نفس (6/39%)، میاستنی (8/20%)، کاهـش وزن (9/18%) و درد جلـوی سینه (17%) بود. نتـایج نشان می‌دهد بیشتر تومـورها در مراحل تهاجمی بودند.
درمان‌های صورت گرفته عبارت بودند از: جراحی تنها در 8/20%، جراحی و ترکیبی از شیمی درمانی و رادیوتراپی در 8/66%، شیمی درمانی تنها 5/7%. میزان PFS معادل: 45/2 + 75/5 سال بود. میزان PFS بین دو گروه با بیماری مهاجم و غیرمهاجم نیز با هم مقایسه شدند که در زمان پیگیری تفاوت معنی‌داری نداشته است (616/0 (P=
نتیجه‌گیـری: پروتوکل درمانی مشخصی برای درمان تیموما در ایران ارائه نشده است، درمان‌های مختلفی برای تیموما در کشور ما انجام می‌شود که اگر چه اساس کار جراحی است ولی از روش‌های مختلف غیر جراحی نیز استفاده می‌شود. با توجه به رشد کند تومـور بررسی میـزان موفقیت این درمان‌ها نیاز به پیگیری طولانی مدت در بیماران دارد.
